تازه ها

فومیگیشن Fumigation یکی از اولین کلماتی که تقریباً از سال 1920 میلادی برای عملیات مه‌پاشی به‌کاررفته است که به معنی تدخین یا گاز دهی است. این روش استعمال مواد شیمیایی به صورت گاز به منظور ضدعفونی کردن یا از بین بردن عوامل بیماری‌زا، حشرات و... است.

• این فرایند درصنعت دامپزشکی مثالی بسیار معروف دارد، ایجاد گاز فرمالین به واسطه گرم کردن فرمالین تا نقطه جوش یا واکنش دادن آن با یک اکسیدکننده مثل پرمنگنات پتاسیم با نسبت‌های خاص.

همچنین این روش کاربرد زیادی در از بین بردن قارچ‌ها در انبارهای نگهداری میوه دارد که اولین تحقیقات دانشگاهی هم در این زمینه در صنایع کشاورزی برای گازدهی در این بخش انجام گرفته است. در فومیگیشن گاز با گرم کردن ماده مورد نظر و رساندن ماده به نقطه جوش آن به وجود می‌آید. مه‌پاشی با استفاده از دستگاه‌های مه‌پاش انجام می‌شود. در واقع دستگاه باعث می‌شود که محلول از خروجی آن به ذرات فرا ریز (Ultra Low Volume) یا قطرات بسیار ریز تبدیل‌شده و خارج شود. این دستگاه‌ها که عمدتاً برای ضدعفونی یا سم پاشی کاربرد دارند به واسطه ایجاد قطرات فرا ریز، حجم محلول را از نظر دید انسان شبیه مه در می‌آورند که حجم این قطرات ۵ الی ۵۰ میکرون است. تحقیقات نشان داده است که قطراتی از ضدعفونی‌کننده یا سم در این اندازه برای از بین بردن انواع عوامل بیماری‌زا و حشرات بسیار موثر است؛ همچنین می‌توان فرمولی با غلظت ۱۰ الی ۹۰ در صد در این دستگاه از سم یا ضدعفونی‌ کننده با آب یا روغن به دست آورد. شدت جریان خروج قطرات از نازل‌های دستگاه ۳۰ لیتر در ساعت است.

در این روش ضدعفونی‌کننده یا سم را گرم می‌کنند و آن‌ها را به صورت بخار یا مه غلیظ قابل دید در می‌آورند. اندازه قطرات حدود ۱۰ میکرون است. مه پاشی گرم برای اعمال میزان زیادی از ضدعفونی‌کننده‌ها یا سموم ایدال است. این روش به علت گاز اگزوز ایجادشده از دستگاه برای محیط‌های بسته‌ای که در آن انسان یا حیوان وجود دارد مناسب نیست.